Η τελευταία μου πραγματεία

Posted in Αταξινόμητα on 9 Ιουνίου, 2014 by Γιώργης Χ.Ι.

http://xigiorge2.blogspot.gr/2014/06/d.html

Ο ορθολογισμός, η γνώση και η πίστη

Posted in φιλοσοφία, Προσωπική αρθρογραφία on 30 Μαρτίου, 2014 by Γιώργης Χ.Ι.

Ακούγοντας Ιερωμένους να ομιλούν για τον ορθολογισμό και την πίστη προβληματίστηκα αν πρέπει να γράψω λίγες αράδες για να βάλω τα πράγματα στην θέση τους για όσους θεωρούν ότι έχουν λογική σκέψη η οποία τους οδηγεί σε κατάσταση ικανότητας προσδιορισμού με σαφήνεια των εννοιών. Οι Ιερωμένοι με την περισσή πίστη τους αδυνατούν να αξηγήσουν ορθά πολλά τα οποία θα μπορούσαν να είναι ράπισμα στον ασύνδετο και συχνά ανόητο λόγο των αθέων. Με λύπη γράφω αυτές τις αράδες γιατί πιστεύω ότι δεν θα έπρεπε ένας απλός λαϊκός δίχως σπουδές και με ελάχιστες γνώσεις να προσπαθεί να δείξει τον δρόμο της λογικής και της ΑΠΟΛΥΤΗΣ πραγματικότητας σε ανθρώπους που σπούδασαν για δεκαετίες είτε είναι Ιερείς είτε είναι απλά καθηγητές σε σχολεία ή ακόμη και σε πανεπιστήμια. Σκεφτείται η ορθή σκέψη ενός καθηγητού που είναι τέρας γνώσεων που θα μπορούσε οδηγήσει τους μαθητές όταν θα τους βγάλει από τα σοφιστικά τέλματα στα οποία τους έχουν εισάγει οι άθεοι οι οποίοι επιεικώς χαρακτηρίζονται ανόητοι.

Η ύπαρξη του Θεού δεν χρειάζεται απόδειξη. Δεν χρειάζεται να γίνει αντιληπτή με την όραση ή την ακοή. Δεν χρειάζεται να γίνει αντιληπτή ούτε ακόμη με την καρδιά όταν η υπάρχει αυτή η ακλόνητη πίστη στην ύπαρξη του Θεού την οποία δεν μπορεί να εξηγήσει ο άνθρωπος. Μία ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΛΗ ΛΟΓΙΚΗ σκέψη οδηγεί τον άνθρωπο στο απλούστατο συμπέρασμα ότι αν δεν υπήρχε Θεός απλά δεν θα υπήρχε άνθρωπος. Ο λόγος του Στησιχόρου που αναφέρεται στον διάλογο «Φαίδρος» του Πλάτωνα αναφέρει ότι ΤΑ ΠΑΝΤΑ πρέπει να έχουν μία αφετηρία. Αυτή η αφετηρία πρέπει να είναι ΑΓΕΝΝΗΤΗ ΑΔΗΜΙΟΥΡΓΗΤΗ ΖΩΣΑ ΑΕΙ. Αν δεν συμβαίνει αυτό τότε έχουμε γέννηση εκ του μηδενός και αυτό είναι άτοπο αφού από το μηδέν μόνο το μηδέν μπορεί να γεννηθεί. Για να υπάρχει γέννηση πρέπει να υπάρχει γεννήτορας και γεννημένος. Αν ο γεννήτορας είναι το μηδέν τότε ο γεννημένος δεν μπορεί παρά και αυτός να είναι ένα μηδέν επίσης δηλαδή τίποτα. Εφόσον λοιπόν έχουμε γέννηση ζωής κάποια στιγμή στο αχανές σύμπαν αυτή δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα γέννησης εκ του μηδενός καθώς δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα δράσης ενός θνητού πλάσματος αφού αν πρόκειται για θνητό τότε η πρότερη γέννηση αυτού καθίσταται αμφίβολη αφού θα προήλθε εκ του μηδενός. Εκ των πραγμάτων λοιπόν η αφετηρία πρέπει να είναι ΑΘΑΝΑΤΗ και ΑΓΕΝΝΗΤΗ φυσικά ζώσα αεί. Είναι προφανές λοιπόν ότι αν δεν υπήρχε ο Θεός που εξ ορισμού είναι ΑΘΑΝΑΤΟΣ και ΑΔΗΜΙΟΥΡΓΗΤΟΣ ΖΩΝ ΑΕΙ, τότε δεν θα υπήρχε ΚΑΜΙΑ μορφή ζωής στον πλανήτη που λέγεται Γη αλλά και οπουδήποτε στο σύμπαν. Εδώ κάπου υπάρχει μια ολόκληρη φιλοσοφία η οποία είναι αυτή τη στιγμή διάσπαρτες σκέψεις επιστημόνων που έχουν θαφτεί σε κάποιες βιβλιοθήκες και απλά σπάνια κάποιοι τις επαναφέρουν ή δημιουργούν παραπλήσιες λογικές για να εξηγήσουν τα του σύμπαντος σε συνθήκες ΑΠΟΛΥΤΗΣ πραγματικότητας και όχι ως μια απλή μυθιστορηματικής φύσεως γραφή ενός επιστήμονα ο οποίος μην μπορώντας να εξηγήσει όσα πρέπει δημιουργεί φανταστικές ιστορίες ατεκμηρίωτες βέβαια αλλά μένουν στην βιβλιογραφία ως απόψεις ενός επιστήμονα που έβαλε το λιθαράκι του για να ανακαλυφθεί ένα δεδομένο το οποίο όμως αργότερα άλλοι θα τελειοποιήσουν ως ανακάλυψη. Οι ασαφής και συχνά λανθασμένες όμως γραφές μυθιστορηματικού τύπου του πρωτεργάτη μιας μετέπειτα ανακάλυψης παραμένουν ως σκουπίδια στην σκέψη φοιτητών ή ακόμη και καθηγητών οι οποίοι με την ατελή γνώση που έχουν επί του αντικειμένου μελέτης τους προσπαθούν να πείσουν ότι η πεποίθησή τους πχ της ανυπαρξίας του θεού έχει βάση.

Κλείνοντας λοιπόν θέλω να πω ότι με το ΤΕΡΑΣΤΙΟ μέγεθος την άγνοιας ακόμη σήμ ερα των επιστημόνων περί σύμπαντος και δημιουργίας αυτού πως μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει την γνώση για να εξηγήσει τα ανεξήγητα, μια γνώση που αποδεδειγμένα δεν κατέχει επαρκώς;;;;; Πως μπορεί να χαρακτηριστεί ως ορθολογιστής αυτός που δεν έχει αποδεχθεί το μέγεθος της αγνοίας του και με ποια κριτήρια η λογική του θα είναι ορθή όταν ούτε ο ίδιος γνωρίζει όλες τις παραμέτρους του θέματος επιστήμης που διαπραγματεύεται;;;;

Σταματώ εδώ λοιπόν αυτές τις σκέψεις με τα ρητορικά αυτά ερωτήματα αφού ο Λακωνισμός μου δεν μου επιτρέπει να φαφλατολογώ για να εισάγω τους αναγνώστες σε μία φαυλοκυκλική λογική από την οποία θα βγουν περισσότερο μπερδεμένοι από όσο ήταν πριν την ανάγνωση αυτών των αράδων όπως θα έπρατταν τα σοφιστάκια της δεκάρας που σήμερα λυμαίνουν έδρες πανεπιστημίων αν και δεν έχουν την απαιτούμενη ταπεινότητα για να διδάξουν την μητέρα των επιστημών που λέγεται…ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ.

Χρόνος… καιρός…τα νέα

Posted in Αταξινόμητα on 29 Μαρτίου, 2014 by Γιώργης Χ.Ι.

Ήρθε…καιρός…
Ήρθε…καημός…
αχόρταγος ο χρόνος…

Ήρθαν… λυγμοί…
Ήρθαν…καιροί…
αχόρταγος ο πόνος.

Είναι της μοίρας ο καιρός…
βραχνή η καταιγίδα…
Είναι του χρόνου ο καιρός…
και στείρα η θυρίδα…

Ήρθαν… οι νιες…
ήρθαν…στιγμές…
αγιάτρευτος ο πόνος…

Κι αν η θυρίδα γέμισε…
κι αν ήρθαν πια τα νέα…
ο χρόνος θρέφει τον καημό…
ανθίζει η ορχιδέα…

Το άνθος δεν μαράθηκε…
ο χρόνος το ποτίζει…
και ο καημός είναι καρπός…
όσο ο καιρός γυρίζει.

Εικόνες όνειρα στιγμές…

Posted in Λογοτεχνία και κοινωνικότητα on 3 Μαρτίου, 2014 by Γιώργης Χ.Ι.

Εικόνες…όνειρα…στιγμές…
ματιές…γέλια και χάδια…

Εικόνες…δάκρυα…κραυγές…
λυγμοί…κλαυθμοί και χάλια.

Μέσα στον πόνο λύγισες…
μέσα στο δάκρυ…βγήκες…
η ευτυχία χάθηκε…
τα λάθη ήρθαν…σφήκες…

Αναπολείς παλιές στιγμές…
Αναπολείς τα λάθη…
εκείνος πάντα έφταιγε…
για τα δικά σου πάθη…

Ποτέ σου δεν τον ρώτησες…
γιατί;;;; εκείνος φταίει…
τα γέλια σου τα έπνιξες….
αέρας θλίψης πνέει…

Πάλι τα ζάρια έριξες…
τα είδες για εξάρες…
τα ντόρτια σε ξεγέλασαν…
τώρα κοιτάς τις ζάρες…

Τα ντόρτια ήτανε διπλά
διπλές και οι κλωτσιές σου…
νιώθεις τώρα πως γέρασες…
μετράς τις αγκαλιές σου…

Ο πόνος έγινε καημός…
στέγνωσε πια το δάκρυ…
στην άκρη στέκει ο θυμός…
θέριεψε πια στο στάχυ…

Αλώνια τώρα έρχονται…
ωρίμασε ο καρπός του…
το θέρος θέλει δύναμη…
θέλει τις αντοχές του…

Ξέρω πολλά πως έγραψα…
και ποιος θα καταλάβει…
η τρέλα είπιε την ρακί…
και νέο σκούφο ράβει…

Τον σκούφο του θεότρελου…
τον έφαγε ο σκώρος…
η λογική πια σούρωσε…
και θα φυτρώσει σπόρος…

Κι αν δεν με καταλάβατε…
ρίξτε το πια στην τρέλα…
του χωρισμού τα βάσανα…
τα πνίγει νέο…»έλα».

Παίζει ο καιρός με τ’ όνειρο…

Posted in Αταξινόμητα on 1 Φεβρουαρίου, 2014 by Γιώργης Χ.Ι.

Απόψε αστράφτει ο ουρανός…κι η γη ταρακουνιέται…
και ένα όνειρο θαρρώ…επάνω μου κρεμιέται…

Το όνειρο ξεράθηκε…και στη στιγμή παγώνει…
το χιόνι έγινε βροχή…κι ο πάγος ασημώνει…

Ασήμωσε με να σου πω…τα μέλλοντα…τα χρόνια…
ο χρόνος έγινε βροχή…και οι στιγμές πια..χιόνια…

Η άσπρη μέρα φάνηκε…μα η ψυχή…κατράμι…
η προσδοκία σύννεφο…και τάμα πια δεν κάμει…

Μαύρη μαυρίλα…αστραπή…βροχή μα και χαλάζι…
η νηνεμία έρχεται…θα φύγει το μαράζι.

Παίζει ο καιρός με τ’ όνειρο…και οι στιγμές…τα πιόνια…
είναι καιρός που χάθηκε…τα θύματα…τα χρόνια.

Ο φαύλος κύκλος

Posted in Στιχομυθίες on 12 Νοεμβρίου, 2013 by Γιώργης Χ.Ι.

Κάποιος πήγε και ρώτησε…να μάθει την αλήθεια
μα του ‘παν φίλε μην ρωτάς… θα μάθεις παραμύθια…

Έτσι λοιπόν φιλάρες μου… κι εγώ τώρα ρωτάω…
αλήθεια είπε ψέματα ο ψεύτης και γελάω…

Κάπου εκεί γεννήθηκε… η σπαζοκεφαλιά τους…
τώρα που βλέπουν αρετές…πονάει η κοιλιά τους…

Νόμιζαν πως τους γέλασα…τους είπα τα μεγάλα…
τα ψέματα γεννήθηκαν μέσα σε κούπα γάλα…

Κι αυτοί ευθύς με πίστεψαν…και πήρανε την κούπα…
δοκίμασαν το γάλα της… μα εκείνο βγήκε σούπα…

Μα αφού σου είπα φίλε μου… τα ψέματα μεγάλα…
εσύ γωνία ζήτησες στην στρογγυλή την μπάλα;;;;

Αυτά σας γράφω σήμερα…ναι σήμερα γελάω…
Πήρα μια κούπα…με κρασί…μα ακόμα δεν μεθάω.

Ο φαύλος κύκλος φίλοι μου… στα ψέματα γελάει…
κι ο ψεύτης που τον γέννησε…αλήθεια σας πουλάει.

Είναι αργά…

Posted in Αταξινόμητα on 27 Οκτωβρίου, 2013 by Γιώργης Χ.Ι.

Κάποιοι…ψάχνουν ακόμη και ένα μικρό ψεγάδι σε ανθρώπους που είναι κατά πολύ καλύτεροι τους για να τους μειώσουν ή για να τους αρνηθούν σαν άτομα ικανά να συζητήσουν μαζί τους. Άλλοι ψάχνουν ψεγάδια σε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που τάχθηκαν ως Ιερείς να υπηρετήσουν τον Θεό που λατρεύουν για να δικαιολογήσουν την άρνησή τους να αποδεχθούν την πίστη του ΑΓΑΘΟΥ ΘΕΟΥ… που ΕΙΝΑΙ ο Τριαδικός Θεός. 

Κάποιοι άλλοι… όντας οι ίδιοι ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΛΑΘΗ και βυθισμένοι σε βούρκο…προσπαθούν απεγνωσμένα να παρασύρουν και άλλους στον πάτο μαζί τους… αυτοί χλευάζουν οτιδήποτε αγαθό για να δικαιολογήσουν ότι μιαρό υπάρχει πάνω τους.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι που διδάσκουν ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΔΙΔΑΞΟΥΝ…
Υπάρχουν κάποιοι που διδάσκονται ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΔΙΔΑΧΘΟΥΝ…
Υπάρχουν όλοι αυτοί που απεγνωσμένα μένουν γαντζωμένοι στην άγνοιά τους…
Υπάρχουν και αυτοί που ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ… αλλά δεν υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ πλέον να τους διδάξει… απλά γιατί όταν είχαν την ευκαιρία… είχαν γυρισμένη την πλάτη τους στην ΑΛΗΘΕΙΑ…

Ίσως είναι αργά πλέον…

Ονείρων…έξεις

Posted in Αταξινόμητα on 22 Σεπτεμβρίου, 2013 by Γιώργης Χ.Ι.

Ονειρεύομαι…

Μια κοινωνία ονειρεύομαι…
Μία συνθήκη… γεύομαι.

Ονειρεύομαι…
Μία αγάπη σκέφτομαι…
μία απάτη…
…θλίβομαι.

Ονειρεύομαι…
…απώλειες.

Απώλεια… απωθημένων.
απώθηση… φασιστικώς ενεργομένων.
δειλία… θρασύδειλων…
…ανδρωπρεπώς… παρισταμένων.

Παρίστανται… απόντες.
Έπονται… ηγούμενοι.
Ηγούνται…βυθισμένοι.
Βυθίζονται…σωσμένοι.
σώζονται… πεθαμένοι..
πεθαίνουν…μα δεν νεκρώνονται…
Νεκροί ήταν… ΠΑΝΤΑ…

…δεν είναι όνειρο.

Ο σοφιστικός ο λόγος

Posted in Αταξινόμητα on 22 Σεπτεμβρίου, 2013 by Γιώργης Χ.Ι.

Η Δημοκρατία στην Αθήνα γέννησε πολλά καλά και ελευθερίες στους ανθρώπους αλλά έθρεψε και ότι πιο μιαρό υπάρχει σήμερα και στους αιώνες, το οποίο σαθρό όντας φθείρει την αλήθεια από όπου και αν αυτή προέρχεται.

Βλέπουμε σήμερα λοιπόν ψευδοσοφούς που ενώ γνωρίζουν την άγνοιά τους θέλουν να περάσουν την εικόνα τους ως ανθρώπου σοφού και με τεράστια ψεύδη χρησιμοποιώντας φαυλοκυκλικές λογικές θαμπώνουν τους ακροατές τους και διασπείρουν σωρεία ψευδών με αποτέλεσμα λίγοι πλέον να μπορούν να ξεχωρίσουν το αληθές από το κάλπικο και τελικά ψευδές. Λίγοι ξεχωρίζουν το αληθοφανές ψεύδος από την πραγματική αλήθεια και αυτοί οι λίγοι είναι τελικά που κινούνται στην απόλυτη πραγματικότητα και στην απόλυτη πραγματιστική φιλοσοφία. Φυσικά υπάρχουν σοφιστές που ονομάστηκαν πραγματιστές γιατί θέλησαν και αυτοί πονηρά ή και από άγνοια να πλήξουν την αλήθεια.

Ο σοφιστικός ο λόγος λοιπόν σήμερα χρησιμοποιείται από όλες σχεδόν τις επαγγελματικές ομάδες ανθρώπων που κινούνται τις περισσότερες φορές με ιδιοτέλεια. Ότι πιο μιαρό υπάρχει σήμερα στην επιστήμη είναι ο σοφιστικός ο λόγος και είναι κρίμα που τον συναντά κανείς ακόμη και σε επιστήμονες οι οποίοι όντας μερικές φορές καθηγητές και διδάκτορες σε πανεπιστήμια μη γνωρίζοντας τα πάντα όπως είναι φυσικό θέλουν να παρουσιαστούν ως παντογνώστες και κρύβουν έτσι την άγνοιά τους και πάλι με φαυλοκυκλικές λογικές. Η χειρότερη μορφή σοφιστικού λόγου αναπτύσσεται από τους φυσικούς οι οποίοι και αυτοί μην γνωρίζοντας τα πάντα και μην γνωρίζοντας βασικές αρχές τις πραγματιστικής φιλοσοφίας οδηγούνται σε μυθοπλασίες τις οποίες ονομάζουν επιστημονικές θεωρίες. Τις περισσότερες φορές αυτοί είναι άθεοι και η χειρότερη μορφή σοφιστικού λόγου είναι αυτή που συναντά κανείς σε όσους ονομάζονται άθεοι.

Ο σοφιστικός ο λόγος χρησιμοποιείται όπως και στην αρχαιότητα στην πολιτική. Η δημοκρατία λοιπόν ανέδειξε το σοφιστικό λόγο ο οποίος εξόρισε από την Αθήνα αληθινούς ηγέτες που κυβέρνησαν με δικαιοσύνη. Ο σοφιστικός ο λόγος είναι αυτός που οδήγησε τον Σωκράτη σε μία πράξη ΥΠΕΡΤΑΤΗΣ ΤΙΜΗΣ και τελικά την αυτοκτονία πίνοντας το κώνειο.

Ο σοφιστικός ο λόγος σήμερα στην χειρότερη μορφή του πείθει τους αδαείς αφού ΚΑΝΕΙΣ ΛΟΓΙΚΟΣ και αληθινά μορφωμένος δεν πείθεται από οφθαλμοφανή ψεύδη όπως αυτά που χρησιμοποιούν οι σημερινοί φασίστες, οι Νεοναζί μιας οργάνωσης μασονικού τύπου που υπάρχει εδώ και δεκαετίες, της Χρυσής αυγής. Με λογική μικρού παιδιού ενώ εγκληματούν λένε ότι δεν είναι εγκληματίες και ενώ είναι λάτρεις μιας φασιστικής καταδικαστέας ιδεολογίας η οποία οδήγησε σε τεράστια εγκλήματα την ανθρωπότητα και τελικά παρουσιάζονται ως πατριώτες όταν λατρεύουν ηγέτες της χειρότερης εποχής της ανθρωπότητας όπως ο Χίτλερ. Πείθονται σήμερα λοιπόν νέοι που δεν έχουν γνώσεις από τους φαινομενικά ψευδοσοφούς ότι πράττουν καλό στην κοινωνία ενώ εγκληματούν τόσο κατά αλλοδαπών όσο και κατά Ελλήνων. Ο ρατσισμός τους δεν ορίζεται μόνο ως φυλετικός αλλά είναι και ιδεολογικός αφού συνεχίζουν και χρησιμοποιούν τακτικές του εμφυλίου. Οδηγούν την πατρίδα σε ένα νέο εμφύλιο και όμως πείθουν ότι είναι αυτοί που θέλουν να σώσουν την πατρίδα αν  και στην πραγματικότητα διχάζουν και διασπούν την κοινωνία και φυσικά την πατρίδα.

Ο σοφιστικός ο λόγος ανέδειξε στην εξουσία πολλούς στον κόσμο επίσης που δεν ήταν φασίστες αλλά απλά φιλόδοξοι. Αυτοί όντας μετριότητες οδήγησαν την κοινωνία στα σημερινά φαινόμενα νεόπτωχων και αυτοί είναι σήμερα οι ολιγότατοι πολιτικοί της Δυτικής Ευρώπης και την Αμερικής τα τελευταία 20 χρόνια. Οι άξιοι φθείρονται με ποικίλους τρόπους και δεν αναζητούν την εξουσία και σπάνια υπάρχουν πλέον κάποιοι διάττοντες αστέρες.

Κλείνω εδώ γιατί ο σοφιστικός ο λόγος όσο και αν αναλυθεί τα μιαρά του και η χρήση του τελειωμό δεν έχουν. Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ για να μειωθεί η δράση του είναι η ανάπτυξη φιλοσοφικότητας με αρχές τις πραγματιστικής φιλοσοφίας τις οποίες μπορεί κανείς να αντλήσει από τον τρόπο που σκέφτηκαν οι αρχαίοι Έλληνες οι οποίοι είναι γνωστό ότι δεν άφησαν πεδίο ελεύθερο στις μετριότητες των τελευταίων αιώνων της Δυτικής Ευρώπης να αναπτυχθούν. Έτσι αυτές οι μετριότητες με σοφιστικό λόγο έπληξαν την φιλοσοφία και ανέδειξαν τον σοφιστικό λόγο ως τον λόγο ενός σοφού αν και η σοφία με το ψεύδος δεν συνάδουν εππουδενί.

Άθεος και φιλοσοφία

Posted in Αταξινόμητα on 11 Αυγούστου, 2013 by Γιώργης Χ.Ι.

Στην φιλοσοφία την ΑΠΟΛΥΤΗΣ πραγματικότητας τίθεται το ερώτημα αν υπάρχει συμβατότητα μεταξύ αυτών των δύο εννοιών. Η απάντηση είναι ΑΠΟΛΥΤΗ και κατηγορηματική πως  είναι αδύνατο ο άθεος να φιλοσοφεί πραγματικά. Για να τεκμηριωθεί η άποψη αυτή πρέπει να δοθούν οι ορισμοί των εννοιών με τρόπο που να συμβαδίζουν με την ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Οι σοφιστές σε κάθε περίπτωση είναι έτοιμοι να αδράξουν της ευκαιρίας και να παραποιήσουν τις έννοιες αν χρησιμοποιηθούν αλληγορίες ή αν δεν υπάρχει η πλήρης αποσαφήνιση των εννοιών.  Ο άθεος μόνο σοφιστής μπορεί να είναι σύμφωνα με τον ορισμό του Πλάτωνα κατά τον οποίο σοφιστική ορίζεται η τέχνη της παραπλάνησης του συνομιλητή ο οποίος πείθεται στην ανάγκη ακόμη και να πιστέψει ένα ΑΠΟΛΥΤΟ ψέμα όπως αυτών των μηδενιστών οι οποίοι πείθουν δια του μηδενός ότι δεν υπάρχει Θεός κάτι το οποίο είναι άτοπο ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΥ μεγέθους.

Επειδή σύμφωνα με τον Πλάτωνα ΤΑ ΠΑΝΤΑ πρέπει να έχουν μία αφετηρία, έτσι λοιπόν και η ζωή πρέπει εκ των πραγμάτων να έχει μία αφετηρία. Επειδή ΟΛΕΣ οι μορφές ζωής στην Γη είναι θνητές είναι προφανές ότι η αφετηρία αυτή της ζωής δεν μπορεί να είναι παρά μόνο αθάνατη. Αυτή η αθάνατη μορφή ζωής η οποία είναι η αφετηρία πάντων δεν μπορεί παρά να είναι αγέννητη και αδημιούργητη δηλαδή ΖΩΣΑ ΑΕΙ. Αν ήταν δημιουργημένη από κάπου και εφόσον πρόκειται για αφετηρία θα ήταν δημιουργημένη από το μηδέν. Αλλά για να υπάρχει δημιουργία πρέπει να υπάρχει γεννήτορας και γεννημένο. Αν το μηδέν είναι ο γεννήτορας τότε ο απόγονος αυτού δεν μπορεί να είναι και αυτός μηδέν δηλαδή τίποτα. Είναι προφανές λοιπόν ότι στην φιλοσοφία των μηδενιστών ΤΟ ΜΟΝΟ που μπορούν να αποδείξουν είναι το μηδέν της κεφαλής τους η οποία γεννάει λογισμούς οι οποίοι και πάλι είναι μηδενικά και άρα πρόκειται για μηδενιστικές ανοησίες ανθρώπων που ΟΥΔΕΠΟΤΕ λογικός άνθρωπος θα τους ονόμαζε φιλοσόφους. Άρα ο όρος μηδενιστική φιλοσοφία είναι ασύμβατος με την πραγματικότητα και το ορθό θα ήταν να ονομαστεί μηδενιστική ανοησία.

Μετά τα παραπάνω είναι προφανές ότι ο άθεος που δεν πιστεύει στον Δημιουργό δηλαδή στον Θεό δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί μηδενιστής. Επειδή είναι μηδενιστής δεν μπορεί να είναι φιλόσοφος αφού η όλη θεωρία του στηρίζεται στο μηδέν στο οποίο ανήκει εκ του οποίου μόνο μηδενική πραγματικότητα μπορεί να προκύψει. Έτσι οι άνθρωποι αυτοί ζουν μία εικονική πραγματικότητα στην οποία έχουν υποβληθεί αβούλως ή και σκόπιμα ορισμένες φορές. Άβουλα γίνονται άθεοι και μηδενιστές άνθρωποι που παρασύρονται γιατί τους βολεύει να δρουν ανήθικα συχνά για ηδονιστικού λόγους αλλά και άλλες φορές για να δικαιολογούν τις ανήθικες πράξεις τους. Σκόπιμα γίνονται μηδενιστές όσοι θέλουν να απαρνηθούν κάθε ηθική δομή και για να μην μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει έχουν θέσει δομές μίας σοφιστικής θεωρίας την οποία ονομάζουν φιλοσοφία αν και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. ‘Έτσι προκύπτουν οι τρομοκράτες οι οποίοι έχουν απαρνηθεί κάθε ηθική δομή ενός κοινωνικού συνόλου και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τάσσονται στο περιθώριο και εντάσσονται ή γαλουχούνται από εντιεξουσιαστικές ομάδες