Περι βιολογικών (συνέχεια)

Η παρούσα είναι συνέχεια προηγούμενης δημοσίευσής μου την οποία θα βρείτε εδώ.
 
To 1991 και ενώ σπούδαζα ήδη μελετούνταν η περίπτωση των βιολογικών καλλιεργειών. Οι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ καθηγητές μου που ήθελαν την προαγωγή των καλλιεργειών αυτών, ΔΗΛΩΝΑΝ και ΔΙΔΑΣΚΑΝ ότι ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να ονομαστεί βιολογική καλλλιέργεια η καλλιέργεια δίχως φυτοφάρμακα. Αυτό γιατί ο όρος βιολογικό ειναι όρος που δηλώνει κάτι ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετικό από αυτό που υποννοείται. Επόμενως λοιπόν και επειδή οι άνθρωποι αυτοί ΕΦΕΡΑΝ ΣΟΦΙΑ και εκτός αυτού ήταν ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ δίδασκαν και διαλαλούσαν ότι ο ορος βιολογική καλιέργεια ΕΙΝΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟΣ. Ως εκ τούτου έλεγαν ότι η σχετική διαχείρηση έπρεπε να ονομαστεί ολοκληρωμένη διαχείρηση και θα συνδυάζει την χρήση φυτοφαρμάκων και οικολογικών μεθόδων καθώς και τη χρήση εχθρών των οργανισμών που προσβάλλουν την καλλιέργεια ή προωθούν την γονιμοποίηση, όπως πολύ γνωστή είναι η χρήση των μελισσών εντός των θερμοκηπίων. Με αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλίζαμε συνθήκες καλύτερες για τους καλλιεργητές και τους καταναλωτές.
 
Σήμερα οι καλλιέργιες βιολογικού τύπου ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ την χρήση ορισμένων φυτοφαρμάκων με αποτέλεσμα η ονομασία να είναι μία ονομασία η οποία ΔΕΝ ΠΡΟΔΙΟΡΙΖΕΙ την κελλιέργεια αυτή.
 
Τι όρισε λοιπόν την ΑΝΟΗΣΙΑ αυτού του όρου;;;;
 
Η ονομασία μεταφέρθηκε ως εισαγωγή έννοιας από το εξωτερικό και μετάφραση από την Αγγλική η οποία λόγω της φτώχειας της γλώσσας αυτή δεν βρέθηκαν ικανές λέξεις οι οποίες να ορίζουν ΟΡΘΑ τον τύπο των καλλιεργειών αυτών. Μπορούσαν απλά να τις ονομάσουν καλλιέργειες χωρίς φυτοφάρμακα αλλά ΟΛΟΙ ΗΞΕΡΑΝ ότι δεν είναι δυνατόν να γίνει αυτό γιατί ΘΑ ΕΣΒΗΝΑΝ οι καλλιεργητές. Έτσι εμνεύστηκε μία ορολογία έκτρωμα έννοιας η οποία στους φιλοσοφικούς κύκλους των πραγματιστών ορίζει ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΕΝΝΟΙΑ η οποία μεταφραζόμενη έφτασε στην Ελλάδα ως βιολογική καλλιέργεια και ειλικρινά γελάω και οδύρομαι με την ΑΣΕΒΕΙΑ που δείχνουν οι άνθρωποι αυτοί που εισήγαγαν την έννοια αυτοί προς τους αληθινούς στοχαστές. Θυμίζω τον Επίκουρο που έλεγε στην επιστολή προς Ηρόδοτο, ότι "για να ορίσουμε σωστά την έννοια που διαπραγματευόμαστε πρέπει να ορίσουμε ΟΡΘΑ τις λέξεις που χρησιμοποιούμε" και μεταφέρω τα σχετικά με δικά μου λόγια σε ελεύθερη μετάφραση.
 
Έτσι λοιπόν σήμερα μερικοί ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΟΥΝ και αυτοι είναι κυρίως οι έμποροι με την χρήση μιας έννοιας η οποία ορίζει υγιεινή διατροφή μέσα από καλλιέργειες και όπως περιέγραψα στην παλαιότερη δημοσίευσή μου.
 
Θέλω να διευκρινίσω ότι ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΩ τις καλλιέργειες αυτού του τύπου αλλά ΕΠΙΘΥΜΩ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ανάλογους σε τροφές όπως γίνονται στα προϊόντα αυτών των καλλιεργειών και την δυνατότητα ΟΡΙΣΜΟΥ χρήσης ουσιών οι οποίες ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ότι ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΟΥΝ σε μικρές συγκεντρώσεις όπως είναι το ασκορβικό. Με τον τρόπο αυτό θα έχουμε μεγαλύτερη διατήρηση τροφών και φθηνότερη παροχή τροφών οι οποίες φέρουν ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΣΗ ολοκληρωμένης διαχείρησης με απειροελάχιστη υπολοιματικότητα φυτοφαρμάκων η οποία οφείλεται στον τρόπο καλλιέργειας που εκτός των άλλων είναι προς οικολογική κατεύθυνση.

Ένα Σχόλιο to “Περι βιολογικών (συνέχεια)”

  1. Τέλος ακόμη και γιατρούς είδα ΝΑ ΜΗΝ αναγνωρίζουν κινδύνους διατροφής που μπορούν να εισέλθουν σε βιολογικά προϊόντα ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ την χρήση χημικών στα ζώα τα οποία από την μια μπορεί να μην οδηγούνται στο σφαγείο μέχρι να περάσει η επήρρεια των φαρμακων αλλά από την άλλη η κοπριές τους μπορεί να χρησιμοποιούνται σε βιολογικά ΧΩΡΙΣ ΕΛΕΓΧΟ ΣΧΕΤΙΚΟ και αυτό γιατί πολύ απλά ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ στοπακέτο βιολογικής γεωργίας. Τέλος αν δείτε την νομοθεσία ΘΑ ΔΕΙΤΕ πχ ότι στο βιολογικό λάδι ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ την πρόσμιξη 15 % λαδιού συμβατικής καλλιέργειας ή πυρηνέλαιων (δεν θυμάμαι ακριβώς) με ΤΡΑΓΙΚΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ και ενώ ποιοτικά ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ από τα λάδια συμβατικής καλλιέργειας ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΔΡΑμε την ταυτότητα που τους προσδίδουν ορισμένοι από την οποία ονομάζονται ως υγιεινές τροφές ενώ ουσιαστικά ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ αλλά ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ για λόγους που ήδη εξήγησα. Η νομοθεσία είναι στα μέτρα των εμπόρων που ΑΠΟΜΥΖΟΥΝ καταναλωτές και παραγωγούς, ενώ οι λιανοπωλητές πληρώνουν τι τίμημα ΜΕ ΜΙΚΡΟ ΤΖΙΡΟ ο οποίος συχνά πυκνά ορίζεται από ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ γιατί οι τροφές ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΤΗΡΗΘΟΥΝ μέχρι να πωληθούν. Έτσι στα μεγάλα πολυκαταστήματα ο καταναλωτής πληρώνει το σχετικό κόστος με αύξηση τιμών ΣΕ ΑΛΛΑ προίόντα τα οποία δεν αναζητά σε μικρά καταστήματα στα οποία θα βρει ΠΟΙΟΤΗΤΑ αλλά και καλύτερες τιμές. Ενημερωτικά σας αναφέρω ότι θεωρώ σαβουρομάγαζα τα μεγάλα πολυκαταστήματα τα οποία φέρνουν ρετάλια υλικών τα οποία ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ …για να τα πετάξεις τελικά.

Σχολιάστε